Soczewki dwuogniskowe opracował w 1784 roku Benjamin Franklin – stąd czasami używana nazwa „Franklinowskie”. Korygują wadę wzroku do dali (górny segment) oraz do bliży (dolny segment).
- zalety: widzenie w jednych okularach do dali i bliży.
- wady: potrzeba czasu na przyzwyczajenie się, w początkowym okresie noszenia mogą wystąpić kłopoty ze schodzeniem ze schodów kiedy patrzymy w dół, przez segment do bliży.
widzenie tylko w dwóch odległościach oraz zauważalny przeskok na linii podziału.
stosuje się je głównie przy presbyopii (starczowzroczności), czasami w przypadku zeza akomodacyjnego u dzieci, u których kąt zeza zbieżnego jest znacznie większy do bliży niż do dali i zwykle jest to próba uniknięcia zabiegu operacyjnego.
Wszystkie typy konstrukcji soczewek mogą być stworzone dla Państwa też jako: fotochromowe, zaciemniejące wraz ze zmianą promieniowania słonecznego lub barwione, połączone z całą gamą powłok dbających o komfort życia codziennego..